خلاص الفجر بيرّوح
ومات الضؤ
خلاص الحرف فى وجودك
غريب الشوق
خلاص الحبر مش حبري
ولا انتى فى يوم عشقه
ولا ليكى هكون معشوق
ده انا ف قربك
وف حضنك انا اللى كنت فى وجود
غلبني الموت
تعدي اللحظه والتانيه
تعدي التانيه والتانية
فى ليل الحزن تعبني سكوت
ومسجونه الحروف سابت
ظلام ليلك عشان الحرف كان بيموت
قصيدة عشق مكتوبة
سطور باكية فى لحظة خوف
ومش عايز عنيكي تشوف
دموع عيني واحساسى
فى لحظة ضيق وانا مخنوق
مع انى بحبك موت
لكن ههجر ليالي سكوت
مرار صبار طريق مهجور
ركام بركان من الماضي
هشق طريقي ايامي
عشان ارجع واعيش ف النور
وهرمي كل احلامي
معاكي اهات فرح محزور
تخاف البسمة تتكلم وبتألم
وحرف الوعد فى
بقا مشنوق شهيد الكلمة
يا غنوة صراخ مكبوت
حلفت لفوت اعيش تانى مع غيرك
وأرميكى من المكتوب
عشان الفجر بيرّوح ومات الضؤ
خلاص الحبر مش حبري
ولا انتى فى يوم عشقه
ولا ليكى هكون معشوق
ولا ليكى هكون معشوق
ولا ليكى هكون معشوق
